Neuropatski zglobovi

Poznati i kao Charcotovi zglobovi. Zglobovi koje obilježava destrukcija zglobnih površina koja je povezana s prethodnim gubitkom osjeta bola. Ovaj se poremećaj susreće najčešće u bolesnika sa šećernom bolešću, tabes dorzalisom, nekim nasljednim senzoričkim neuropatijama ili pak ozljedama leđne moždine i perifernih živaca. Najčešće je zahvaćen jedan zglob, no može biti nekoliko zglobova istodobno zahvaćeno. Zahvaćeni je zglob u akutnoj fazi otečen, topao, crven i osjetljiv. U kroničnoj fazi zglobovi mogu ponavljano oticati, postupno postaju nestabilni i poprimaju groteskne oblike. U zahvaćenim je zglobovima moguće izvesti abnormalne pokrete (koji su inače nemogući) praktično bezbolno. Najčešće se bolest dodatno komplicira pojavom prijeloma, upala i infekcija, krvarenjima u zglob. Dijagnoza se postavlja fizikalnim pregledom, radiogramima te otkrivanjem bolesti u podlozi poremećaja. Liječi se mirovanjem u akutnoj fazi, a u kroničnoj se fazi nastoji stabilizirati zglob (udlagama, operativno ili pak ukočenjem).